i
skupi zamek włocławski znajdował się na nizinnym lewym brzegu Wisły przy ujściu rzeki Zgłowiączki, na wschód od kościoła katedralnego i miasta. Pierwotny gród drewniano-ziemny, będący już
w XII wieku
w posiadaniu biskupów kujawskich i wielokrotnie przebudowywany,
w roku 1329 spalili Krzyżacy. Zamek murowany
z cegły wzniósł zapewne biskup Maciej
z Gołańczy, rządzący diecezją kujawską
w latach 1324-1364, który zbudował katedrę gotycką we Włocławku oraz zamek
w Raciążku. Zamek włocławski był wielokrotnie przebudowywany
w XVI i XVII wieku, na co wskazują opisy
w inwentarzach z lat 1582 i 1589, jednak te opisy nie pozwalają na rekonstrukcję założenia. Nieco światła rzuca tu rysunek Abrahama Boota
z 1632 roku. Na rysunku tym widać zamek wzniesiony na planie regularnym, otoczony murem
z krytymi gankami straży,
z wielkim piętrowym domem mieszkalnym. Na narożu południowo-wschodnim znajdowała się wieża zwieńczona hełmem. Wjazd prowadził od południa przez wieżę bramną. Przebudowy
z XVIII wieku i
z końca XIX wieku pozbawiły zamek wszelkich elementów obronnych.
Włącz 3D
