amek w Wieluniu powstał w XIV wieku, za panowania Kazimierza Wielkiego, w miejscu wcześniejszego, drewnianego grodu. Został on wzniesiony w ramach akcji fortyfikowania miast i budowy zamków, o której wspominał kronikarz Janko z Czarnkowa.
Trudno jest dokładnie określić pierwotny wygląd zamku kazimierzowskiego, ale na podstawie późniejszych lustracji można przypuszczać, że miał on plan regularnego czworoboku przylegającego do południowo-wschodniego narożnika murów miejskich. Składał się z domu mieszkalnego oraz wieży bramnej. Wjazd do zamku prowadził od strony miasta i był oddzielony nawodnioną fosą.
Po śmierci Kazimierza Wielkiego, Ludwik Węgierski oddał ziemię wieluńską w lenno Władysławowi Opolczykowi. Za jego rządów zamek został rozbudowany i stał się
Zamek na widokówce z 1920 roku
jedną z jego najlepiej umocnionych warowni. Przypisuje mu się wzniesienie wolnostojącej, cylindrycznej wieży.
W 1395 roku, po konflikcie Opolczyka z królem Władysławem Jagiełłą, ziemia wieluńska została włączona do Królestwa Polskiego.
W połowie XV wieku zamek został zniszczony w wyniku walk z księciem oświęcimskim Januszem. Odbudowa nastąpiła dopiero w drugiej połowie XVI wieku.
Kolejne zniszczenia dotknęły zamek w czasie ""potopu szwedzkiego"" w 1656 roku, podczas nieudanego oblężenia przez wojska Krzysztofa Żegockiego.
Pomimo uchwały sejmu z 1658 roku o odbudowie zamku, prace podjęto dopiero w następnym stuleciu, z inicjatywy starosty Hieronima Olszowskiego. Około 1673 roku gotycki zamek został przebudowany i stracił cechy obronne.
Pożar w 1791 roku okazał się katastrofalny. Zniszczenia były na tyle poważne, że władze pruskie nakazały rozbiórkę ruin zamku.
Na zachowanych fundamentach wzniesiono nowe budynki. Do dzisiejszych czasów nie zachowały się widoczne
Widok od północnego-wschodu, fot. ZeroJeden, III 2002
pozostałości zamku. W miejscu tym stoi budynek administracyjny, a w fundamentach obecnego budynku znajdują się pozostałości murów zamkowych.
Włącz 3D
a
mek 
