amek w Strumieniu, potocznie nazywany dworem, ma swoje korzenie w XIV wieku. Przeszedł gruntowne przebudowy w XVI, XVII i XVIII wieku. Zachowały się z tego okresu renesansowe portale z XVI wieku.
Wieś Strumień istniała już w XIII wieku, a pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1293 roku, kiedy to należała do Ziemi Pszczyńskiej. W wyniku podziałów Śląska pod koniec XIII wieku, Strumień znalazł się w Księstwie Raciborskim, a następnie w Księstwie Pszczyńskim na początku XV wieku.
Widok z lotu ptaka od zachodu, fot. ZeroJeden, X 2012
Początkowo Strumień był własnością szlachecką, a pierwszymi właścicielami byli Sobek z Kornic (1430-1446) i Machna Ogrozieńska (1450-1480). W listopadzie 1480 roku Księstwo Pszczyńskie nabył książę cieszyński Kazimierz II, a właścicielem wsi do 1518 roku został jego marszałek Mikołaj Brodecki. Dzięki jego staraniom Strumień otrzymał prawa miejskie w 1482 roku.
Siedziba właścicieli Strumienia, zwana zamkiem, powstała na przełomie XVII i XVIII wieku. Był to raczej skromny dwór, który później był wielokrotnie przebudowywany. W połowie XVIII wieku był to prostokątny budynek nakryty mansardowym dachem, otoczony budynkami gospodarczymi i parkiem. Po II wojnie światowej, w 1956 roku, budynek zaadaptowano na obiekt mieszkalny.
Był zamieszkany do 2000 roku, a od tego czasu stoi pusty. Urząd Miejski wystawił go na sprzedaż, jednak jego stan nie zachęca do kupna. Pozbawiony należytej opieki ulega systematycznej dewastacji.
Włącz 3D
a
mek 
