amek w Rudzie Śląskiej został wzniesiony prawdopodobnie pod koniec XIV wieku, przypuszczalnie jako siedziba rodu Rudzkich. Położony był na skrzyżowaniu dzisiejszych ulic Bujoczka, Starowiejskiej i Szczęść Boże, w Rudzie, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej. Ze względu na brak szeroko zakrojonych badań archeologicznych oraz skąpe wzmianki, trudno jest odtworzyć jego pierwotny, średniowieczny wygląd. Wiadomo jednak, że w 1401 roku należał do braci Rudzkich. Grubość zachowanych murów,
fot. JAPCOK, VIII 2002
dochodząca do 3 metrów, świadczy o jego obronnym charakterze.
W roku 1543 zamek stał się własnością Jana Gierałtowskiego. W pierwszej połowie XVII wieku, podczas wojny trzydziestoletniej, budowla została poważnie uszkodzona. Dokument z 1665 roku wspomina o podupadłym zamku.
W XVIII wieku zamek został odbudowany i przekształcony w pałacową rezydencję. W 1754 roku czynna była już kaplica zamkowa. Pod koniec XIX wieku przeprowadzono kolejną przebudowę, nadając pałacowi styl neogotycki.
Tragiczny dla zamku okazał się rok 1945, kiedy to został spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej, co doprowadziło go do ruiny. W latach 50. XX wieku niszczejący obiekt został rozebrany na polecenie władz. Do dziś zachowały się jedynie fundamenty o grubości 2-3 metry oraz zamkowe piwnice, które są w stosunkowo dobrym stanie. Miejsce, gdzie znajdował się zamek, jest zarośnięte krzewami, a ruiny nadal niszczeją.
Działające Stowarzyszenie Młodych na rzecz Rewitalizacji Zabytków Epoki Średniowiecza w Rudzie Śląskiej stawia sobie za cel ochronę i adaptację ruin zamku, co daje nadzieję na jego uratowanie.