Pałac w Kielcach

ierwsza wzmianka o obronnej osadzie datuje się na koniec XI w. Legenda mówi, że w Górach Świętokrzyskich polował książę Mieszko, syn Bolesława Śmiałego, który znużony znalazł w tym miejscu strumień ze smaczną wodą. Skosztowawszy jej poczuł się znów pełen sił. Obok rzeki znaleziono też wielkie kły, stąd nazwa osady i przecinającej je rzeki - Silnicy. Pierwszy udokumentowany zapis nazwy miejscowości znalazł się w Kronice Wincentego Kadłubka z roku 1213. Miasto, wielokrotnie niszczone przez najazdy tatarskie i oddziały książąt mazowieckich, w XII w. uzyskało zezwolenie na budowę umocnień.

W latach 1637-1641 na zamkowym wzgórzu wzniósł wspaniałą budowlę słynny dyplomata, doradca Zygmunta III i Władysława IV, biskup Jakub Zadzik. Jest ona połączeniem wielkopańskiej rezydencji z elementami obronnymi. Zamek 

Drzeworyt według rysunku nieustalonego autorstwa, Tygodnik Illustrowany 1867 ze zbiorów Biblioteki Instytutu Badań Literackich PAN

był otoczony murem ze strzelnicami, który flankowała Baszta Prochowa. Wieże frontowe zamku pełniły funkcje arsenału i więzienia.

Zamek składa się z korpusu głównego oraz dwóch skrzydeł dobudowanych w XVIII w. Obecnie jest jednym z najcenniejszych zabytków architektury w Polsce. Jego komnaty od trzystu lat zachowały się niemal w niezmienionym stanie. Na głównej osi zamku jest Sala Rycerska z pierwotnym, modrzewiowym stropem. Podobny strop z 1641 r. posiada też Izba Wielka Stołowa, która dziś służy jako sala koncertowa muzyki dawnej. Nastrój podkreślają oryginalne meble z XVI, XVII i XVIII w. oraz obrazy pędzla najznakomitszych artystów, m.in. Dolabelli z 1641 r., J. Malczewskiego, A. Grottgera i S. Wyspiańskiego. Jest też Skarbiec, w którym można obejrzeć cenne eksponaty złotnicze.

Jeden z portretów, dzieło osiemnastowiecznej szkoły włoskiej, przedstawia damę, której postać wywiera niezwykłe wrażenie. W szatach z czarnej koronki wygląda jakby zatrzymała się na moment, ale za chwilę znajdzie się wśród nas. Podobno starzy pracownicy muzeum widywali niekiedy o zmierzchu czarną damę przesuwającą się bezszelestnie w zamkowych komnatach. Znikała zawsze w ramach swego portretu.