amek w Grabowie nad Prosną, położony na południowy wschód od miasteczka, na lewym brzegu Prosny, miał strategiczne znaczenie. Historycy spierają się o fundatora zamku – najczęściej wymienia się Kazimierza Wielkiego, rzadziej Władysława Opolczyka.
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z okresu walk Władysława Jagiełły z Władysławem Opolczykiem w latach 1392-1396, kiedy to zamek został zdobyty przez wojska królewskie. W tym czasie był to drewniany obiekt na planie prostokąta
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019
(9,5 x 8,6 m), otoczony ziemnym wałem. W północnej części znajdowała się brama na kamiennym fundamencie. W 1396 roku Władysław Jagiełło odebrał zamek. W 1416 roku obok zamku rozwinęło się miasto.
Po przyłączeniu ziemi ostrzeszowskiej do Polski, Grabów stał się własnością rodu Zarembów. W XV wieku nowi właściciele wznieśli murowany zamek na planie prostokąta o wymiarach 40x50m. Ceglane mury posadowiono na kamiennym fundamencie. Starą drewnianą konstrukcję rozebrano, podnosząc poziom dziedzińca o około 2 metry. Lustracje z XVI wieku wspominają o czterech skrzydłach zamkowych otaczających dziedziniec. Skrzydła te wznoszono stopniowo i prawdopodobnie nie wszystkie były murowane. Najstarsze było dwukondygnacyjne skrzydło północne z przejazdem bramnym. Zamek otaczała nawodniona fosa i prawdopodobnie zwodzone mosty.
W 1528 roku zamek został przebudowany. Lustracja z 1564 roku opisuje drewniany dom wzniesiony na starych kamiennych murach. Do połowy XVII wieku w zamku mieściło się starostwo grabowskie, należące do
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019
Zarembów.
Podczas potopu szwedzkiego w latach 1655-1656 zamek został zniszczony przez wojska szwedzkie, a następnie opuszczony. Niezamieszkały zamek popadł w ruinę i został rozebrany.
Obecnie jedynym śladem po zamku jest ziemny kopiec otoczony fosą, położony na południe od miasta. Prace archeologiczne potwierdziły zachowanie się fundamentów pod ziemią.
Włącz 3D
a
mek 
