s adnictwo na terenie Dukli datuje się od połowy XIV wieku. W 1380 roku doszło do lokacji miasta należącego do rodu Grzymalitów. Na początku XVI wieku Dukla przeszła w ręce Stanisława Cikowskiego, a w 1540 roku - Jana Jordana z Zakliczyna. Prawdopodobnie w tym okresie powstało murowane założenie zamkowe. Był to jednopiętrowy budynek o wymiarach około 16x24,3 metra z sienią przelotową od zachodu.
Później Dukla była jeszcze w posiadaniu Zborowskich, Drohojewskich i Męcińskich. W latach trzydziestych XVII wieku ówczesny właściciel Dukli Franciszek Mniszech przebudował "stary zamek". Dostawiono od strony zachodniej drugi budynek o wymiarach 7,5x8,3 metra oraz całość otoczono fortyfikacjami bastionowymi o boku 72 metry. Założenie otrzymało charakter palazzo in fortezza.
Niedługo po tej
|
Plan parteru pałacu, 1903 |
|
przebudowie zamek znacznie ucierpiał w 1738 roku przez pożar. W latach 1764-1765 Jerzy Wandalin Mniszech uszkodzoną rezydencję wyremontował i przekształcił w późnobarokowy pałac. Zlikwidowano wtedy XVII-wieczne bastionowe fortyfikacje - dwa zachodnie bastiony przebudowano na oficyny, pozostałe mury kurtynowe i bastiony rozebrano. Zachodnią część założenia pałacowego rozbudowano, tak że rzut całości uzyskał plan kwadratu.
Obecnie mieś ci się w pałacu Muzeum Historyczne. |