

widłach Wisły i Wdy
zachowała się część korpusu zamkowego
z jedną cylindryczną wieżą
z blankami na szczycie. Jest to pozostałość zbudowanego przez Krzyżaków
w pierwszej połowie XIV wieku zamku
w stylu gotyckim. Został on wzniesiony na miejscu dawnego grodu książąt pomorskich na planie regularnym
z dziedzińcem. W skład zamku wchodził zamek właściwy oraz przedzamcze. Posiadał także cztery narożne wieże,
z których jedna już
wspomniana się ostała. Całość otoczona była murem obwodowym i fosą.
W 1410 roku był oblegany przez wojska polskie. Przejściowo
w rękach polskich
znalazł się w czasie wojny trzydziestoletniej, później ponownie
znalazł się w nich po pokoju toruńskim
w 1466 roku.
W drugiej połowie XVI wieku kasztelan chełmiński J.Konopacki przebudował zamek
w stylu renesansowym. Po wojnach szwedzkich, kiedy
to został zniszczony nie odbudowano już go. Spustoszenia jeszcze dopełniły rozbiórki prowadzone przez władze pruskie.