

a

runki terenowe nad płynącą tędy Wisłoką znacznie ułatwiały obronę wzniesionej
w początkach XV wieku przez Tarnowskich wieży.
W 1616 roku budowlę zakupił Stanisław Lubomirski, który
w 1630 roku dotychczasowe umocnienia rozbudował
w czworoboczne ziemne fortyfikacje
z bastionami. Warownia nie miała jednak zbyt wielu okazji do wykazania swej obronności, a była zbyt mała jak na rezydencję. Od 1710 roku wielokrotnie zmieniała właścicieli. Przechodziła przez ręce Sanguszków, później ponownie Lubomirskich, Lasockich, Stadnickich, Reyów, Szaszkiewiczów.
W początkach XIX wieku została opuszczona i pozbawiona opieki niszczała. Jednak jeszcze
w 1857 roku Feliks Bogusz dobudował najwyższą kondygnację o cieńszych murach
z innej cegły.
W 1931 roku podczas remontu do wieży dobudowane
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, V 2023 |
|
zostały
z cegły nowe pomieszczenia
z okrągłą wieżą mieszczącą klatkę schodową.
W obwodzie wałów wzniesiono wówczas także dwie bramy.