i erwsze umocnienia nad Iną wzniesione zostały niedługo po tym, jak w 1305 roku dobra tutejsze przeszły w posiadanie rodu Wedlów. Założenie było prawdopodobnie drewniano-ziemne. Już w 1338 roku zostało zniszczone przez wojska księcia Barnima III. W miejscu zniszczonej fortalicji około połowy XIV wieku Wedlowie wznieśli murowany zamek o planie zbliżonym do kwadratu o boku 30 metrów. Na obwodzie kopca postawiono ceglany mur o kamiennej podstawie. Wjazd znajdował się w ścianie południowo-zachodniej i był wysunięty przed lico murów. Budynek mieszkalny zajmował przeciwległy bok obwodu. W narożniku północno-zachodnim stanęła umacniająca wjazd wieża o bokach 8,5 x 9 metrów, całość otaczał wał ziemny wysunięty o około 20 metrów przed obwód murów. W XV wieku zamek zaniedbywany powoli zaczął popadać w ruinę i około 1500 roku został opuszczony. Później ruiny stopniowo niwelował upływ czasu i niekiedy rozbiórki dokonywane przez okoliczną ludność. Obecnie pozostały tu tylko resztki murów przyziemia i zachowane
wyżej mury wieży. |