a
mek
w Koninie został wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego prawdopodobnie równocześnie ze wzniesieniem murów miejskich. "Leksykon zamków
w Polsce" podaje prawdopodobnie błędnie, że zamek nie był włączony
w ciąg murów miejskich i stał na wyspie na Warcie.
Z rycin i planów XVIII- i XIX-wiecznych wynika, że stał
w południowo-zachodnim narożniku miasta i był sprzężony
z jego murami.
Zamek miał plan regularnego czworoboku, być może kwadratu, otoczony był wałami oraz fosą, przez którą od północy był przerzucony
w stronę miasta zwodzony most. Brama wjazdowa
znajdowała się w trzykondygnacyjnym budynku.
W południowo-wschodnim narożniku murów zamkowych stała ośmioboczna wieża, a główny, reprezentacyjny budynek zamkowy
znajdował się prawdopodobnie
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2021 |
|
od strony zachodniej. Był on podpiwniczony i miał dwie kondygnacje nad poziomem dziedzińca. Pierwotnie przy wschodnim murze
znajdował się murowany budynek mieszkalny, jednak później zniszczony nie został już odbudowany, a resztki jego murów posłużyły do wzniesienia budynków drewnianych. Na północny-zachód od zamku rozcią
gał się przygródek o drewnianej zabudowie gospodarczej.
Od XV wieku zamek był siedzibą starostów. Prawdopodobnie w XVI wieku został otoczony drugim obwodem murów. Po zniszczeniach z okresu wojen szwedzkich zamek został opuszczony i popadł w ruinę. W początkach XIX wieku rozpoczęto rozbiórkę murów. Prawdopodobnie już w 1818 roku zamek został całkowicie rozebrany, mimo że na akwareli w albumach K.Stronczyńskiego z połowy XIX wieku widać duże zachowane fragmenty zabudowy.