Zamek w Koninie

amek w Koninie został wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego prawdopodobnie równocześnie ze wzniesieniem murów miejskich. "Leksykon zamków w Polsce" podaje prawdopodobnie błędnie, że zamek nie był włączony w ciąg murów miejskich i stał na wyspie na Warcie. Z rycin i planów XVIII- i XIX-wiecznych wynika, że stał w południowo-zachodnim narożniku miasta i był sprzężony z jego murami.

Zamek miał plan regularnego czworoboku, być może kwadratu, otoczony był wałami oraz fosą, przez którą od północy był przerzucony w stronę miasta zwodzony most. Brama wjazdowa znajdowała się w trzykondygnacyjnym budynku. W południowo-wschodnim narożniku murów zamkowych stała ośmioboczna wieża, a główny, reprezentacyjny budynek zamkowy znajdował się prawdopodobnie od strony zachodniej. Był on podpiwniczony i miał 

Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2021

dwie kondygnacje nad poziomem dziedzińca. Pierwotnie przy wschodnim murze znajdował się murowany budynek mieszkalny, jednak później zniszczony nie został już odbudowany, a resztki jego murów posłużyły do wzniesienia budynków drewnianych. Na północny-zachód od zamku rozciągał się przygródek o drewnianej zabudowie gospodarczej.

Od XV wieku zamek był siedzibą starostów. Prawdopodobnie w XVI wieku został otoczony drugim obwodem murów. Po zniszczeniach z okresu wojen szwedzkich zamek został opuszczony i popadł w ruinę. W początkach XIX wieku rozpoczęto rozbiórkę murów. Prawdopodobnie już w 1818 roku zamek został całkowicie rozebrany, mimo że na akwareli w albumach K.Stronczyńskiego z połowy XIX wieku widać duże zachowane fragmenty zabudowy.

Obecnie po zamku nie zachowały się ślady.