Zamek w Drohiczynie

ierwszym potwierdzonym założeniem na Górze Zamkowej był ruski gród, wzniesiony tu w pierwszej połowie XI wieku. W 1181 roku Drohiczyn stał się centrum samodzielnego księstwa drohickiego, które na przełomie XII i XIII wieku znalazło się w rękach książąt mazowieckich. Rozbudowali oni gród, a w 1237 roku książę Konrad sprowadził tu Rycerzy Dobrzyńskich, którzy nie chcieli połączenia z zakonem krzyżackim. Niedługo musieli jednak stąd wyjechać, kiedy ziemie dostały się pod władanie księcia ruskiego Daniela. Prawdopodobnie to za jego panowania wzniesione zostały pierwsze elementy murowane w drewnianym dotychczas grodzie.

W końcu XIV wieku Drohiczyn ponownie znalazł się w rękach książąt mazowieckich, a od 1443 roku leżał w granicach Litwy a następnie Korony. Od 1520 roku był stolicą województwa podlaskiego, 

Zamek w Drohiczynie na zdjęciu z 1915 roku

w wyniku rozbiorów znalazł się w granicach Rosji. W początkach XVII wieku na Górze Zamkowej istniał królewski dwór, który mieścił sąd. Został zniszczony w XVII wieku i pozbawiony opieki uległ całkowitej zagładzie. Dzieła zniszczenia stopniowo dopełniał nurt Bugu podmywając Górę Zamkową. W końcu XVII wieku istniała na Górze Zamkowej kwadratowa budowla mieszcząca areszt i więzienie, rozebrano ją w 1788 roku. Na przełomie XIX i XX wieku znajdowała się tu jakaś pozostałość podziemnego korytarza, obecnie masyw Góry Zamkowej stanowi jedynie niewielką część góry mieszczącej kiedyś gród i zamek.