Wojny religijne prowadzone 1419-34 przez czeskich husytów (głównie taborytów) przeciwko krucjatom organizowanym przez cesarza Zygmunta Luksemburskiego przy poparciu papiestwa; pocz±tkiem wojen husyckich stało się powstanie przeciwko obwinionemu za ¶mierć J. Husa Zygmuntowi Luksemburskiemu, który po Wacławie IV odziedziczył tron czeski; wojskami husyckimi dowodził J.Zizka, a po jego ¶mierci (1424) Prokop Wielki; po odparciu 4 krucjat (1420, 1421, 1422, 1427) husyci podjęli wyprawy na Słowację, ¦l±sk i do Niemiec; 1431 pod Domazlicami Prokop Wielki odniósł zwycięstwo nad 5. krucjat±. W wojnach husyckich brali udział ochotnicy polscy (mimo edyktu wieluńskiego), a po zawarciu porozumienia z Polsk± 1433 wyruszyła wyprawa polsko-husycka na ziemie zakonu krzyżackiego, docieraj±c aż do wybrzeży Morza Bałtyckiego. Po ugodzie umiarkowanego odłamu husytów utrakwistów z katolikami doszło do otwartego konfliktu wewn±trz obozu husyckiego; 1434 w bitwie pod Lipanami utrakwi¶ci pokonali taborytów, co umożliwiło 1436 powrót Zygmunta Luksemburskiego na tron czeski. Wojny husyckie osłabiły pozycję Ko¶cioła katolickiego i feudałów niemieckich w Czechach, przygotowały grunt dla idei reformacji w Europie.