(1085 lub 1086-1138), ksi±żę polski od 1102, syn Władysława I Hermana i Judyty czeskiej; ożeniony 1103 z córk± księcia kijowskiego ¦więtopełka II Zbysław±, 1113 z córk± hrabiego Henryka z Bergu, Salome±; po ostatecznym podziale państwa 1102 otrzymał Małopolskę i ¦l±sk, jego brat przyrodni, Zbigniew Wielkopolskę i Mazowsze; w rywalizacji o zwierzchni± władzę w kraju Bolesław Krzywousty 1106-08 pokonał Zbigniewa, który udał się po pomoc do Niemiec i Czech; 1109 Bolesław Krzywousty odparł interwencyjn± wyprawę cesarza Henryka V, a Zbigniewa, który 1110 powrócił do kraju, uwięził i o¶lepił (co spowodowało jego ¶mierć 1112); za czyn ten odbył pielgrzymkę pokutn± w 1113; 1117 stłumił bunt wojewody Skarbimira; po długotrwałych wojnach, ok. 1119 opanował Pomorze Gdańskie, a następnie 1121-23 osi±gn±ł zwierzchnictwo nad Pomorzem Zachodnim; 1129 zawarł sojusz z Dani±, a 1132-34 podejmował próby osadzenia na tronie węgierskim księcia Borysa; 1135 złożył w Merseburgu hołd lenny cesarzowi Lotarowi z terytorium Pomorza Zachodniego i Rugii; 1138, usiłuj±c zapobiec przyszłym wojnom domowym, podzielił kraj między synów na dzielnice i ustanowił najstarszego (seniora), Władysława (II Wygnańca), princepsem. Władysław otrzymał ¦l±sk jako dzielnicę dziedziczn±, Bolesław (IV Kędzierzawy) Mazowsze, Mieszko (III Stary) Wielkopolskę, wdowa Salomea z małoletnimi synami Henrykiem i Kazimierzem ziemię sieradzko-łęczyck± jako oprawę wdowi±, reszta kraju z Małopolsk± tworzyła dzielnicę każdorazowego princepsa; podział ten zapocz±tkował rozbicie dzielnicowe Polski.